เข็มทิศภูมิโหราศาสตร์

ในเมืองไทยสมัยก่อน มากกว่า 10 ปีมาแล้ว การวิเคราะห์ฮวงจุ้ย จะเน้นหนักที่ชัยภูมิเพียงอย่างเดียว ในส่วนของด้านการกำหนดตำแหน่ง จะใช้วิชา 8 ทิศ หรือ 4 เก๊ก เป็นหลัก ( ซึ่งตามระบบ 8 ทิศที่แท้จริงต้องเป็นระบบนับกะ และต้องแบ่งออกเป็น 8 ทิศระบบอาคาร และแบบบุคคล ) มีเพียงชมรมภูมิโหราศาสตร์ที่มีการกำหนดอย่างชัดเจนว่า การวิเคราะห์ฮวงจุ้ย ต้องใช้ 4 วิชาหลักร่วมกัน ชัยภูมิ ทิศทาง ( ดาว 9 ยุค ) ดวงชะตา ( ดวงจีน ) ฤดูกาล ( ฤกษ์ยาม ) ต่อไปนี้ เป็นการวิเคราะห์ฮวงจุ้ย ตามแบบฉบับ ท่านอาจารย์เกรียงไกร ซินแสทั่วไปจะวัดด้วยล่อแกที่ประตูบ้าน หรือในบ้าน กล่าวคือไม่เน้นเรื่องความแม่นยำของการวัดองศาที่ปลอดจากสิ่งรบกวน เช่น เหล็ก แม่เเหล็กใน TV วิทยุ แต่ท่านอาจารย์จะเน้นเรื่องนี้มาก จะหาตำแหน่งที่ปลอดเหล็กจริง ๆ แล้วจึงวัด บ่อยครั้งที่ต้องลงน้ำ เข้าสวน ยืมลานบ้านของเพื่อนบ้านเพื่อวัดองศา ปัจจุบันมีจานวัดแสงอาทิตย์ ทำให้การทำงานง่ายขึ้นมาก โดยเริ่มจัดทำต้นแบบปลายปี 44 และจัดทำเป็นอุปกรณ์การศึกษา ในงานไหว้ครู กลางปี 2545 สมัยก่อนวิชา 8 ทิศ และ 4 เก๊ก ดังมาก จะเป็นวิชาหลักในสมัยนั้น แทบไม่มีคนใช้วิชาดาว 9 ยุคเลย มีเพียงซินแสอีกท่าน คือ อาจารย์หลินสุ่ยหยวน ซึ่งเป็นผู้นำฉบับที่พิมพ์ในท้องตลาดปัจจุบันมาเผยแพร่ ( แต่วิชาดาว 9 ยุคตัวเอียง จะไม่ตรงกัน ) ท่านอาจารย์ได้ใช้วิชาดาว 9 ยุคมาตั้งแต่แรก และขั้นตอนมีดังนี้ วัดองศา พิจารณายุคสร้าง คำนวณผังดาว สมัยก่อนคำนวณด้วยมือทุกขั้นตอน กำหนดตำแหน่งสำคัญ เช่น ประธาน ประตู เตาไฟ